Blog Lifeline Paul K.

De politie bestaat niet alleen uit de dienders op straat. Ook achter de zogenaamde schermen werken duizenden mannen en vrouwen, in burgerkleding of uniform. Ze zijn niet direct zichtbaar op straat. Toch zijn zij onmisbaar. Zonder hen is de diender op straat nergens.

Neem bijvoorbeeld de mannen en vrouwen van de meldkamer of anders gezegd het operationeel centrum (OC).  Onze centralisten.

Ik heb veel respect voor deze mannen en vrouwen. Net als de diender op straat werken zij 24/7.

Zij ontvangen de 112 noodoproepen en overige meldingen van de burgers. Soms is het erg hectisch op het OC en is het een vereiste om de rust te bewaren. Het is een kunst om kort en bondig de politiecollega’s op straat aan te sturen en overzicht te houden. Inlevingsvermogen en meedenken met de collega’s op straat dragen erbij toe dat de collega’s op straat zo veilig mogelijk hun werk kunnen verrichten. Het zijn allemaal kanjers. De meesten ken ik niet van gezicht alleen maar van stem.

Zonder de andere centralisten tekort te doen maar voor mij schiet één collega er met kop en schouders bovenuit. Zijn naam is Paul K. Als ik mijn dienst aanvang en ik hoor de stem van Paul dan word ik vrolijk en kan mijn dienst niet meer stuk. Paul is de kalmte zelf. Met zijn warme en beheerste stem heb ik altijd het gevoel dat ik niet alleen ben. In algemeen beschaafd Nederlands, soms erg gevat en als het kan soms met humor geeft hij altijd even duidelijk de meldingen uit. Zonder zijn andere collega’s absoluut niet te kort te doen betrap ik Paul haast nooit op een stotter of ‘uh’ momenten.

Ondanks dat ik Paul nooit in het echt heb mogen ontmoeten vind ik hem een topper. Paul maar natuurlijk ook jouw collega´s centralisten; jullie zijn onze ‘lifeliners’! Respect voor jullie!

Eén reactie

  1. Mooi verhaal Patrick, leuk om terug te lezen. Krijg ik ook weer energie van!

Reacties zijn gesloten.